ยุบวงไหมแม่นกน้อย ตอบแล้วหลัง สูญเสียผู้จัดตั้ง

[Hanako5]

หลังจากที่แวดวงหมอลำสูญเสีย พ่อหลอด ผัวของ แม่ นกน้อย อุไรพร ผู้ก่อตั้งวงดนตรีหมอลำชื่อดังเสียงอิสาน ในวัย 71 ปี ตอนวันที่ 12 เดือนเมษายน ก่อนหน้าที่ผ่านมาในบ้านโคนงห้า ที่พักเสียงอิสาน จังหวัดอุดรธานี หลังจากเจ็บไข้หลายโรครุมเร้า

ปัจจุบัน "แม่นกน้อย" ได้ออกมาเปิดใจในรายการโต๊ะหนูแหม่ม กับผู้ดำเนินรายการตัวแม่ หนูแหม่ม สุริวิภา ถึงการสูญเสียคราวนี้ของคณะเสียงอิสาน แล้วก็วงจะไปต่อยังยังไง เดินหน้าหรือจำเป็นต้องหยุดเอาไว้เพียงเท่านี้ในวันที่ไม่มีเสาหลักแล้ว
เมื่อสูญเสียเสาหลัก วงจะยังไปต่อยังยังไง?

ในขณะนี้วงยังเดินอยู่ หากเรามีภารกิจพิเศษทราบว่าจะดูแลที่วง ซึ่งเราก็กลับมาเล่นคอนเสิร์ตอย่างเดิม ในความรู้สึกของพวกเราภายหลังที่ห่างหายไปแวะเวียนยอดเยี่ยมพ่อ ซึ่งบางการแสดงดนตรีก็ไม่ได้ไป ยังไม่เคยชินกับเราแต่ของผู้ชมที่มองดูเรา แต่ว่าพวกเราก็รู้ว่าแววตาของเขาด้วยพลังศรัทธาที่ดูเรา ทุกคนก็เข้ามาให้กำลังใจหลังจากที่ออกไปหน้าเวที พวกเราก็รู้สึกเวิ้งว้างมากมายในวันที่ไม่มีพ่อ

อยู่ด้วยกันมากี่ปี?

ตลอด 48 ปีที่อยู่ร่วมกันมาก็เท่าอายุวงเสียงอิสาน

คุณพ่อป่วยหนักเป็นอะไร?

ก็เจ็บป่วยดังที่เราเห็นตามข่าว เป็นมาเป็นเวลายาวนานมาก และล่าสุดเบาหวานความดัน ซึ่งก็ดูแลตัวเองหาแพทย์ตามที่แพทย์นัดหมาย แต่บิดาซุกซนเพราะเหตุว่าหมอนัดไม่ค่อยจะไป แต่ยาที่แพทย์ให้มาเค้าก็จะแอบไว้และซื้อรับประทานเอง ไม่ยอมไปให้แพทย์ตรวจ แม้กระนั้นพอยาหมดก็เอายาแบบอย่างไปซื้อมากินเอง โดยไม่มีกลับไปเช็กสุขภาพตนเองว่าความดันเป็นยังไง เบาหวานคืออะไร วันนั้นอาการที่เขาเป็นพวกเราเริ่มจิตตกไม่ไหว แล้วคือท้องเดินอย่างแรงไม่หาย แต่ว่าเขาก็ใจแข็งไม่ต้องการที่จะไปหา เราก็ติดต่อทางโรงพยาบาลให้รถโรงหมอมารับเค้าเลย แต่ว่าท่านก็ยังดื้อรั้นไม่ยอมไปแบบไม่มีแรง เค้าก็ยังกล่าวว่าคนใดกันสั่ง ผมไม่ไปนะบิดาไม่ไปนะ ยังมาว่าแม่อีกเป็นเค้าใจแข็งสุดๆซึ่งแผลที่เท้าเนื้อก็เริ่มดำขึ้นมาเรื่อยและก็สังเกตว่ามันเปลี่ยนไปจากปกติ เขาก็ยังมาบอกว่าตัดก็ตัดที่บ้านได้ คือไม่ต้องการที่จะไปโรงพยาบาล

ท่านได้กำชับอะไรไหม?

เป็นท่านติดโรคในกระแสโลหิต ติดเชื้อโรคในปอด ตอน 3 วันก่อนจากไปก็ยังคุยกันได้ ก็ยังเข้าใจ จะอ้อนพวกเราตลอดไม่ต้องการให้พวกเราไปคอนเสิร์ต
ตลอด 48 ปี เริ่มต้นไปพบกันได้ยังไง?

ก่อนหน้าท่านคือผู้ประกาศรวมทั้งเราเป็นนักร้องก็ได้ทำงานร่วมกัน พวกเราก็มาจากจังหวัดศรีสะเกษมาตัวผู้เดียว ด้วยคำสบประมาทว่าเราจะไปได้ซักกี่น้ำ ซึ่งพ่อก็พูดว่าช่างเถิดสักครู่ผมจะดูแลดูใจกันมา ซึ่งมาเป็นแผนกเสียงอิสานทีแรกๆก็ตั้งเป็นวงดนตรีของ นกน้อย อุไรพร ซึ่งเราก็มาเปลี่ยนแปลงรวมกลุ่มหมอลำเล่นกระทั่งถึงแจ้งเลย ซึ่งในช่วงเวลานั้นคุณพ่อก็วางหมากให้พวกเรา แล้วเราจำต้องเดินตามมาของเขา เพราะว่าเราก็ทำอะไรไม่เป็นเลยเราจำต้องฝึกหัดรำ เพื่อจะได้เป็นตัวเอกของวงเราถึงจะสามารถดูแลบุคคลอื่นได้ และการดำนงชีพก็ล้มลุกคลุกคลานตลอด จนกระทั่งม่าม้าของเรามาเยี่ยมท่านก็พูดว่าจ่ายยังไงหากไม่รอดจะเอาลูกของพวกเรากลับไปอยู่บ้านแล้วนะ ซึ่งป๋าก็พูดว่าผมอยากมีทุนสักตั้งหนึ่ง รวมทั้งในเวลานั้นเอาที่นาไปเข้าแบงก์และก็ได้มา 300,000 ได้มาเป็นทุนสำหรับในการสร้างคณะเสียงอิสาน ซึ่งมีเสียงตอบรับที่ดี แต่ว่าปัญหาก็มากเหมือนกัน เนื่องจากว่าพวกเราเป็นหัวหน้าหญิง เซนส์ก็มีทุกทีมบางคนที่ไม่เปิดใจสารภาพเราเพราะเหตุว่าพวกเราเป็นผู้หญิง บางบุคคลเป็นเค้าไม่เอาเลยซึ่งป๊ะป๋าก็ไม่ยุ่งเค้าก็บอกให้เราเคลียร์เอง ถ้าหากคุณมีอดทนควรจะทำลงได้ยังไง ซึ่งเราก็แบ่งภาระหน้าที่กันเลย

แต่ว่าก็พิสูจน์ตนเองทำให้เสียงอิสานเป็นตำนานได้?

ที่คุณพ่อไม่ยินยอมขึ้นเวที เพราะเหตุว่าเค้าเป็นคนขี้อายมากเค้าเกลียดออกสื่อแม้กระนั้นอาจจะเป็นไปได้ว่าจะมีบ้าง ซึ่งวันไหนที่ลูกในกลุ่มมีปัญหา เขาก็ออกไปหน้าเวทีเพื่อเซอร์ไพรส์ในการไขปัญหา ซึ่งวันไหนที่พ่อขึ้นคือเป็นภาพที่หาดูยากมาก เด็กทุกคนก็จะกลัวป๋าเนื่องจากว่าเขาเป็นคนเสียงดัง

วันนี้ที่ไม่มีพ่อแล้วพวกเรารู้สึกยังไง?

ก็รู้สึกว่าเคว้งมากมาย และไม่อยากใช้คำว่าพลาดเลย เพราะว่าป๊ะป๋าไม่อยากรักษาตัวเอง เพราะว่าท่านกลัวเป็นภาระของแม่ ซึ่งพวกเราก็ไปบนที่แหน่งใดก็ได้ให้ท่านบิดากลับมาแข็งแรงได้ แม้กระนั้นการที่จะบนเขาจะต้องทำรักษาแบบเดียวกัน พอเข้าวันที่ 5 เมษายน เขาก็ขอพวกเราว่าเสียงอิสานไม่มี นกน้อย อุไรพร ไม่ได้นะ ควรจะมี ซึ่งเขาก็สั่งเสียให้เราไม่ให้ทิ้งวงเสียงอิสาน และต้องสืบต่อให้ได้ด้วยหัวใจที่แข็งแรงมากขึ้นวันแล้ววันเล่าๆ.

นกน้อย อุไรพร
ขอบคุณข้อมูลจาก https://freelydays.com/13913/